Już od pierwszych zapowiedzi Arkham Knight zacząłem ogłaszać wszem i wobec "to będzie najlepszy Batman". Zapowiadał się duży rozmach, niesamowita grafika i jeszcze więcej wszystkiego. Dużo wody w Wiśle musiało upłynąć, zanim sam mogłem się przekonać o niesamowitości tej gry. Ale teraz mogę z czystym sumieniem ogłosić, że Batman: Arkham Knight to najlepszy Batman w jakiego grałem do tej pory.

Gra rozpoczyna się niedługo po zakończeniu Arkham City i bezpośrednio nawiązuje nie jedną sytuacją do swego poprzednika. Dlatego polecam najpierw przynajmniej sprawdzić o co chodziło w AC. Co ja mówię, nie tylko dlatego – to była świetna gra ze świetną fabułą. I praktycznie cała seria Arkham taka jest. Nie ma co gadać – nadrabiać kto może!


Wracając jednak do samego Arkham Knight, tym razem akcja dzieje się na całym Gotham. Scarecrow powraca i łaknie krwawej zemsty. W tym celu zatruwa miasto, rekrutuje prywatną armię z tytułowym rycerzem na czele i niszczy wszystko jak popadnie. Mieszkańcy są ewakuowani, zostają tylko znane zbiry, kilku funkcjonariuszy policji i Bat-rodzinka. Ale nie wszyscy członkowie tej rodziny wiedzą, co tak naprawdę się dzieje.

Gra była reklamowana hasłem "Be the Batman", co może wydawać się dziwne w kontekście tego, iż jest to ostatnia część z SERII z Batmanem. Ale trzeba przyznać, że trochę to rozumiem, na swój pokręcony sposbó. Arkham Knight po raz pierwszy czułem się takim Batmanem, jakim chciałem być. Mroczny mściciel wie wszystko. Kiedy musi gracza wprowadzić do jakiejś mechaniki, mówi, co teraz zrobi i dlaczego. Kiedy jest etap oglądania nagrań z monitoringu, Batman ze stoickim spokojem przewija taśmy w przód i w tył w poszukiwaniu wskazówek . Kiedy bada teren zbrodni, wyjaśnia co jest czym i dlaczego. Jego zmysły dostrzegają wszystko.


W przypadku jeśli graliście w Arkham City lub w Arkham Origins, wiecie już jak wygląda gameplay najnowszej części. Mamy do dyspozycji całe miasto, po którym poruszamy się o własnych mięśniach i z punktu A do B w celu zbadania miejsca i spóźnienia się na kolejną akcję. Oprócz tego w międzyczasie znajdujemy trofea Riddlera, analizujemy miasto, trafiamy na zadania poboczne i skradając się obijamy mordy zakapiorom. Oczywiście oddano nam do dyspozycji kilka usprawnień w poruszaniu się. Sam Batman jest szybszy i ma (oczywiście) więcej animacji poruszania się. Gadżety też zostały poprawione i np. wyrzutnia lin może nas wybić jeszcze dalej niż wcześniej. A jakby tego było mało, dodano też kilka nowych zabawek – chyba nigdy wcześniej nie było nam dane wcielić się w tak przypakowanego i doświadczonego Batmana.


Nareszcie do naszej dyspozycji został oddany Batmobil. Ten czołgo-wóz sprawdza się nie tylko jako szybki środek transportu, ale i również jako ciężka artyleria przeciwko wspomnianej wcześniej armii. I nie raz będzie to konieczne, ponieważ żołdaki i ich drony mają tendencje do otaczania nas i wpuszczania w pułapki. Niezwykle imponująco wyglądają też zagadki specjalnie zrobione w taki sposób, abyśmy musieli wykorzystać Batmobil. I co chyba najbardziej mnie w tym wszystkim zaskoczyło – zagadki te nie są proste, a nieraz zaciąłem się na dłuższa chwilę. I już nie mówię o dodatkowych wyzwaniach Riddlera, który również wziął sobie na cel pojazd mściciela w pelerynie.


Grałem na PC, ale pomimo dość późnego podejścia do gry, obawiałem się, że Arkham Knight będzie się ciągle krzaczył i wywalał. Nic takiego nie nastąpiło. Powiem nawet więcej, nie miałem żadnych problemów z grą. Szkoda, że przez kiepski port, nie mogłem uruchomić gry na pełnych ustawieniach, ale niewiele mi to przeszkadzało. Arkham Knight wygląda obłędnie. Te piękne efekty atmosferyczne. Animacja twarzy, ruchy Batmana... Genialnie prezentują się też walki z udziałem dodatkowych bohaterów, np. Catwoman. Gra bardzo płynnie przechodzi za pomocą kombinacji ataku dwóch postaci, z jednej na drugą. Czuć w tym wszystkim lekkość i ogromną satysfakcję z oglądania padania na twarz kolejnych złudupców.

To co akurat mi najbardziej przeszkadzało, to to, że chyba Arkham Knight rozrósł się aż za bardzo. Miałem problem nawet ze sterowaniem. Często gubiłem się, co się dzieje i dlaczego. W dodatku jest mnóstwo ukrytych rzeczy i znajdziek. Czasami miałem wrażenie, że za dużo się dzieje. Są też pewnie głupotki, np. wszystkie czołgi prywatnej armii są bezzałogowe. Jak to dobrze, że Arkham Knight pomyślał o klauzuli sumienia Batmana i stworzył drony, które bez obaw można niszczyć.


Te wszystkie bęcki, jakie w Rocksteady zebrali po premierze gry uważam za całkowicie niesłuszne. Odwalono kawał świetnej roboty w budowaniu napięcia, charakteru. Nie żałuję ani chwili spędzonej przy serii Arkham, a tym bardziej przy zakończeniu jakie zaoferował Arkham Knight. Fani superbohatera na pewno już dawno mają wszystkie części obcykane, ale jeśli jednak nadal ktoś nie nadrobił – nie ma się nad czym zastanawiać, bo zdecydowanie warto. Żadna wcześniejsza część nie miała tylu zwrotów akcji, takiego rozmachu i tak skomplikowanej fabuły. Zdecydowanie warto dać szansę, jeśli do tej pory tego nie zrobiliście.